Ten Park Krajobrazowy to prawdziwa puszcza – 85% jego powierzchni jest pokryte lasem, i mimo, że jest użytkowany również gospodarczo, to jest też trochę wspaniałych lasów pierwotnych. Bory świerkowe i sosnowe, torfowiska, brzeziny na bagnach, 21 rezerwatów – nie będziecie się nudzić wędrując po licznych i dobrze oznakowanych szlakach. Kiedyś były to tereny pogranicza Polski i Litwy, i nadal są zróżnicowane kulturowo: trzy religie (katolicyzm, prawosławie, islam), narodowości (polska, białoruska, tatarska). Każdy budował swoje charakterystyczne świątynie, każdy ma swoje cmentarze i kapliczki, więc tę różnorodność widać nadal w architekturze i słychać w języku. Ten park jest atrakcyjny o każdej porze roku – zimą można tu liczyć na wspaniałą czapę śniegu, latem – chłód głębokiego lasu i kąpiel w czystej, niewielkiej rzece (chociaż czasem zaskakująco głębokiej!), a wiosną i jesienią świetne warunki do wycieczek pieszych i na rowerach.
Nie przegap
- Supraśl z przepięknym monastyrem (warto zobaczyć go z daleka, ale też zwiedzić w środku – oprowadzi Was jeden z 8 żyjących tu braci zakonnych),
- wycieczka kajakowa na Supraśli lub Sokołdzie,
- Silvarium w Poczopku,
- pustelnia proroka Ilii w Starej Grzybowszczyźnie (w otulinie Parku).
Krajobrazy
- głównie las borealny, świerkowy, mieszany, na bagnach – brzeziny;
- wijące się, wąskie rzeki,
- bagna i torfowiska
- zagubione w lesie drewniane chałupki i małe wioski
Aktywności
- kajaki na Supraśli i Sokołdzie
- wędrówki piesze po lesie – torfowiska, bory iglaste
- rowery – świetne trasy leśne nawet dla nie bardzo wprawnych
- jazda konna
- ptakoliczenia
Kasia Kaczkowska
